Harcmistrzyni Anna Grzebieluch
We czwartek 23 grudnia 2010 r. odprowadziliśmy śp. Annę Grzebieluch – komendantkę Szczepu 295 Warszawskich Gromad Zuchowych i Drużyn Harcerskich im. Szarych Szeregów, członkinię Komisji Rewizyjnej Hufca i Komisji Stopni Instruktorskich – na miejsce jej wiecznego spoczynku. Komendant Chorągwi Stołecznej ZHP nadał druhnie Annie Grzebieluch pośmiertnie stopień harcmistrzyni. Przewodniczący Związku Harcerstwa Polskiego odznaczył pośmiertnie harcmistrzynię Annę Grzebieluch Srebrnym Krzyżem „Za Zasługi dla ZHP”.
Pożegnanie
Druhno, druhno Aniu, druhno Komendantko, Aniu!
Tak zwracaliśmy się do Ciebie zależnie od czasu, miejsca i okoliczności.
Dziś robimy to ostatni raz.
Odeszłaś na Wieczną Wartę tak nagle i niespodziewanie – pozostawiając tyle niedokończonych spraw i niedopowiedzianych słów, że brakuje sposobów opisania tego żalu, który wkradł się do naszych serc.
Gdy sięgamy do wspomnień o Tobie, wtedy zalewa nas lawina obrazów, impresji, jakby to było wczoraj – a każdy widzi Cię nieco inaczej.
Wszak byłaś harcerką i wędrowniczką z płomiennym naramiennikiem, drużynową zuchów i komendantką szczepu, namiestniczką zuchową i wymagającą egzaminatorką, uczennicą i studentką, nauczycielką i pracownikiem PAN, córką i starszą siostrą. Przyjacielem umiejącym wysłuchać i zaoferować pomoc, wnikliwym obserwatorem dostrzegającym potrzeby i oczekiwania innych, konsekwentnym negocjatorem i przywódczynią podejmującą zdecydowane, aczkolwiek niekiedy zaskakujące decyzje.Twój pokój i mieszkanie były magiczną przestrzenią, w której rodziły się pomysły, odbywały narady, gry i zabawy oraz długie, długie rozmowy i dyskusje o życiu we wszystkich jego aspektach.
Aniu, Wisława Szymborska napisała kiedyś, że „umarłych wieczność dotąd trwa, dokąd pamięcią się im płaci”. Tych, którzy zachowają wspomnienia o Tobie w swoich sercach jest dzisiaj wielu i z pewnością będą je przekazywać dalej przy obozowych ogniskach.
Zapamiętajmy zatem i to, że:
Komendant Chorągwi Stołecznej ZHP nadał druhnie Annie Grzebieluch pośmiertnie stopień harcmistrzyni. Przewodniczący Związku Harcerstwa Polskiego odznaczył pośmiertnie harcmistrzynię Annę Grzebieluch Srebrnym Krzyżem „Za Zasługi dla ZHP”.
Żegnaj Aniu, szara harcerko…
Czuwaj!
hm. Krzysztof Rudziński,
instruktor Szczepu 295 WDHiGZ im. Szarych Szeregów
Rozkaz Specjalny L.S. 6/2010
Grudniowy wieczór przyniósł straszną i smutną wiadomość. Na Wieczną Wartę 18 grudnia odeszła nagle podharcmistrzyni Anna Grzebieluch, komendantka Szczepu 295 Warszawskich Gromad Zuchowych i Drużyn Harcerskich im. Szarych Szeregów.
Przez lata swej harcerskiej drogi była drużynową, namiestniczką zuchową, członkinią komisji rewizyjnej hufca. Wielu z Was spotykało druhnę Annę na zbiórkach Komisji Stopni Instruktorskich, gdzie pełniła bardzo ważną służbę. Odnosiła sukcesy tak w harcerstwie, jak i na początku swej drogi zawodowej. Tak wiele miała w życiu do zrobienia…
W czasie, któremu towarzyszy Betlejemski Ogień, kolejny raz los każe być nam gotowym – każe czuwać. Bądźmy wszyscy razem, zjednoczeni harcerskim kręgiem, silni Prawem i Przyrzeczeniem. Realizujmy harcerską misję tworzenia lepszego świata. Niech pamięć o podharcmistrzyni Annie Grzebieluch będzie drogowskazem dla Jej Szczepu i dla nas wszystkich.
Zuchy, Druhny i Druhowie!
1. Zarządzam żałobę w Hufcu ZHP Warszawa Praga Południe do dnia 18 stycznia 2011 r.
2. Polecam kirem okryć sztandary, a krzyże harcerskie wszystkich członków hufca przepasać czarnymi opaskami.
3. Zobowiązuję środowiska hufca wraz z pocztami sztandarowymi do udziału w uroczystościach pogrzebowych.
Czuwaj!
phm. Krystyna Mamak
Warszawa, 18 grudnia 2010 r.
Przebieg służby
Anna Grzebieluch urodziła się 4 stycznia 1972 r. Swoją harcerską drogę rozpoczęła jako zuch w Hufcu Warszawa Mokotów. Od 1982 r. należała do Szczepu 295 WDHiGZ im. Szarych Szeregów w Hufcu Warszawa Praga Południe. Najpierw jako harcerka w 295 WDH-ek „Łąka”, od 1985 r. zastępowa.
W roku harcerskim 1986/87 została przyboczną w drużynie zuchów. W 1988 r. ukończyła w Ocyplu kurs drużynowych zuchowych i we wrześniu 1988 r. założyła drużynę zuchową „Sajszoni” (istnieje do dziś), działając równocześnie w Kręgu Instruktorów Harcerskich „Watra” oraz 295 Warszawskiej Gromadzie Wędrowniczej „Włóczylagi”, w której była przyboczną.
W listopadzie 1989 r. uzyskała stopień przewodniczki, a w 1992 podharcmistrzyni.
W 1992 r. objęła funkcję zastępczyni komendanta Szczepu 295 WDHiGZ. W 1993 r. została komendantką Szczepu 295 WDHiGZ im. Szarych Szeregów i pełniła tę funkcję do 2002 r., kiedy przekazała ją swoim wychowankom, pozostając zastępczynią komendanta.
Kierowanie Szczepem objęła ponownie w 2007 r. Jesienią 2008 r. otworzyła próbę harcmistrzowską. Planowała zamknięcie tej próby jeszcze w grudniu 2010 r.
Działała na szczeblu hufca m.in. będąc członkiem Komisji Rewizyjnej i Komisji Stopni Instruktorskich. Zajmowała się kształceniem.
Z wykształcenia była historykiem. Zawodowo pracowała w Archiwum Polskiej Akademii Nauk oraz Bibliotece Narodowej – brała udział m.in. w opracowaniu spuścizny naukowej Aleksandra Kamińskiego. Pisała pracę doktorską z zakresu sfragistyki (badanie pieczęci jako źródeł historycznych).
Odeszła tragicznie na wieczną wartę 18 grudnia 2010 r.
Cmentarz Bródnowski
114-S-29 grób 8