To już ósmy wyjazd na biwak rehabilitacyjny ( Wisła 2014, 2018 Krynica 2016, 2022, Bukowina Tatrzańska 2015, 2019, Świnoujście 2017, Ciechocinek 2021), który został zorganizowany i zrealizowany przez środowiska Nieprzetartego Szlaku.
W dniach 17 – 31. 10. 2022 r. w sanatorium uzdrowiskowym „Zgoda”, 2 Szczep ZHP Jerzyki z Leszna , 161 WDH NS Słoneczni wędrowcy, 419 WDH NS Leśne bractwo. i 426 WDH NS Płomienie spotkali się na wspólnym biwaku.
Tym razem, miejscem biwakowania była przepiękna Krynica Zdrój. Krynica to miasto Jana Kiepury , Nikifora Krynickiego, a także Forów Ekonomicznych. W przepięknej jesiennej scenerii mieliśmy okazję uczestniczyć nie tylko w zajęcia harcerskich, lecz również w zajęciach rehabilitacyjnych mających na celu poprawę naszego zdrowia. Cały wyjazd odbył się dzięki uprzejmości Fundatora, którym jest Fundacja Ochrony Zdrowia Inwalidów, zaś transport do pięknej Krynicy został nam zapewniony dzięki Ministerstwu Obrony Narodowej – jednego z naszych kluczowych partnerów.
W trakcie tegorocznego biwaku, jego program przewidywał zdobycie dwóch tropów, czyli nowopowstałych instrumentów metodycznych:” Spotkanie z kulturą” oraz” Góry moje góry”. Ich zdobycie wiązało się z obyciem wielu wycieczek i wypraw po najbliższej okolicy Krynicy Zdroju i miejscowości przyległych.
Razem z przewodnikiem poznaliśmy Krynicę Zdrój , odwiedziliśmy muzeum Nikifora oraz muzeum zabawek . Odbyliśmy wyprawę kolejką zębatą na Górę Parkową skąd podziwialiśmy Krynicę. Mieliśmy też okazję odbyć podróż kolejką gondolową na Jaworzynę Krynicką. Z Jaworzyny Krynickiej podziwialiśmy góry Beskidu Sądeckiego a także ośnieżone nasze Tatry. Odwiedziliśmy również Słowację a w niej zamek w Starej Lubowni a także urocze miasteczko Bardejów. Zwiedziliśmy również Muszynę oraz Stary Sącz. Wszystko to w pogoni za wspomnianymi tropami.



Nie zabrakło też miejsca na spotkanie z przyrodą, dzięki czemu poznaliśmy wiele roślin, co wynikało z wykonania zielnika w ramach zorganizowanych warsztatów. Poza przyrodą, mieliśmy okazję konfrontacji z miejscową kulturą, co było niecodziennym i wyjątkowym doświadczeniem, pełnym pozytywnych emocji. Zdobywając tropy, doznaliśmy zabawy z kapelą góralską śpiewając piosenki, uczyliśmy się tańców ”Czarnych” górali oraz wzięliśmy udział w koncercie orkiestry zdrojowej, a także w koncercie kolorowych fontann. Wieczorem upływały nam na spotkaniach na wspólnych kominkach, gdzie podsumowywaliśmy kolejne dni, ciesząc się blaskiem braterskiego ognia. Aby w naszej pamięci pozostało jak najwięcej, w trakcie biwaku i kolejnych jego dni, stworzyliśmy kalendarz obrazujący każdy przeżyty dzień, aby w przyszłości móc się cieszyć czarem wspomnień przeżytych razem chwil.
Biwak mogliśmy przeprowadzić dzięki zaangażowaniu i poświęceniu instruktorów: phm. Elżbiecie Wachnik, phm. Zofii Rosłaniec, pwd. Małgorzacie Rosie, druhnie Joannie Jakubowskiej oraz naszym przyjaciołom: Małgorzacie Kołodziej I Mirosławowi Dybasiowi. Wszystkim należą się podziękowania i wyrazy serdeczności.
Mamy również nadzieję, że w 2023 roku będziemy mieli okazję ponownie się spotkać na wspólnym biwaku, odkrywając wspólnie, nieznane nam jeszcze, szlaki kolejnej przygody.
Komendant biwaku
hm. Adam Sikoń
